Książka napisana jest językiem przystępnym, dzięki czemu lekturę pochłania się niesamowicie szybko. Podobało mi się też to, że autorka czerpała garściami nie tylko z religii chrześcijańskiej, ale również z mitów, co tylko wzmogło we mnie ciekawość.
Bohaterowie zostali ciekawie nakreśleni. Azathra to silna anielica, pełna werwy i energii, i choć stoi przed nią trudne zadanie, widać, że nie ma zamiaru się poddać. Wspomagana przez pobratymców, jest na dobrej drodze do osiągnięcia celu. Cała gama innych postaci jest w stanie wryć się w pamięć czytelnika. Pojawiają się bowiem nie tylko nowi bohaterowie, ale również ci z pierwszego tomu.
Jestem oczarowana światem przedstawionym przez autorkę. Podoba mi się to, co zrobiła i w jaki sposób zaserwowała nam historię. Książkę czyta się jednym tchem, nie nuży, a wręcz przeciwnie. Mimo że odbiorcami są ludzie młodzi, uważam, że jest to ciekawa pozycja nie tylko dla nich. Autorka bowiem ukazuje nam dobro i zło, przekazując w swoich słowach wartości uniwersalne – o życiu i śmierci oraz miłości, które winniśmy zachować w sobie w każdym wieku.
(...) jeśli stracisz wiarę, to ty przestaniesz istnieć dla świata, a nie on dla ciebie.
(...) paradoks współczesnego świata. Bezwzględne dążenie do indywidualizmu, a jednocześnie absurdalne naśladownictwo.
Jeśli pewnego dnia okaże się, że jesteś aniołem i twoja obecność na ziemi to nie przypadek... Czy w to uwierzysz?
Azathra powraca na ziemię w nowym wcieleniu. Już nie jest zakompleksioną dziewczyną, lecz piękną i pewną siebie kobietą. I ma bardzo poważne zadanie do wykonania. Zadanie, które spędza jej sen z powiek... Z zastępem aniołów u boku musi stanąć do walki z przeciwnikiem, który już raz próbował ją zgładzić... Jednak wycieńczona bezsennością może być łatwym celem dla Upadłych...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz